Relacja z konferencji „Jak nie przeoczyć uzdolnionych dzieci? – pomyślmy wspólnie!”
Opracowała: Bogusława Bogucka, nauczyciel-konsultant w DODN we Wrocławiu Filia w Jeleniej Górze
Bezpłatna konferencja jeleniogórskiej Filii DODN we Wrocławiu pod powyższym tytułem odbyła się w dniu 17 grudnia 2021 roku (jej odbiór był możliwy za pośrednictwem Platformy Microsoft Teams). Stanowiła ona część dwudniowego wydarzenia edukacyjnego organizowanego przez DODN pt. Victoria mea – jak wspierać ucznia szczególnie uzdolnionego.
W tym szczególnym pandemicznym momencie wspieranie uzdolnień uczniów stanowi jedno z najważniejszych pedagogicznych wyzwań i zagadnień, dlatego tematyka konferencji zafrapowała wielu nauczycieli kształcących młodych ludzi na różnych etapach ich rozwoju.
Spotkanie zainaugurowała i przywitała jego uczestników Pani dr Jolanta Horyń, dyrektor DODN we Wrocławiu.
Pani Bogusława Bogucka, nauczyciel konsultant reprezentujący Filię DODN w Jeleniej Górze, a także koordynator konferencyjnych działań, otworzyła wstępną część spotkania wykładem pt. Każdy z nas coś wnosi do życia innych. Główne tezy jej wystąpienia wiążą się z faktem, że każdy człowiek w swym dążeniu do celu musi podlegać przemianie. Zwłaszcza osoby poddawane trudnym wyzwaniom, przeżywają całe spektrum uczuć, począwszy od szoku i zaprzeczenia, przez gniew, depresję, smutek i lęk – aż do chwili akceptacji Nowego. W wyniku naszej pozytywnej obecności w życiu innych osób, można udzielić im wsparcia m.in. dzięki wzmacnianiu ich poczucia własnej wartości i krzewieniu wiary, że każda trudna sytuacja zakończy się dla nich pomyślnie. Warto pamiętać, że wypowiedzenie komunikatów: „Daję Ci siłę.”, „Dasz radę.”, może naprawdę pomóc otaczającym nas ludziom… .
Kolejne wypowiedzi konferencyjne to egzemplifikacje stwierdzenia „Wnośmy dobro w życie innych”, by mogli się rozwijać tak, jak bohaterowie następnych prezentacji!
Następnie uczestnicy spotkania mogli zapoznać się z wypowiedzią Pani Marioli Mackiewicz, scenarzystki, nauczycielki języka polskiego w II Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Banacha w Świdnicy. Opowiedziała ona o sytuacji z życia wziętej, nadając jej tytuł: Stymulacja drogi do sukcesu przez środowisko. Zaznajomiła ona słuchaczy z drogą życiową ucznia dysfunkcyjnego, który stał się artystą. Mariusz Kędzierski, uczeń II LO w Świdnicy, jest chłopcem, który przyszedł na świat bez prawidłowo wykształconych kończyn górnych. Dzięki samodzielnie wychowującej go mamie nauczył się „żyć na własny rachunek”. Wykorzystując swe przedramię, chłopiec prawidłowo rozwinął się, stał się samodzielny oraz odkrył w sobie talent plastyczny. Swą artystyczną drogę rozpoczął we własnej szkole od wystawy rysunków w ołówku. W 2011 r. Mariusz zdał maturę w II LO w Świdnicy i podjął studia na Wydziale Architektury Wnętrz na ASP we Wrocławiu. W 2015 r. realizował wraz z ekipą filmową projekt w wielu stolicach europejskich (Londyn, Barcelona, Wenecja, Rzym, Berlin, Ateny, Wiedeń, Amsterdam, Paryż). W ciągu 17 dni przejechał 12 tys. km, a oglądało go 120 mln ludzi. Artysta, wykonując swą pracę, wzbudzał zainteresowanie obserwatorów oraz mediów. W grudniu 2015 r. na Zamku Królewskim w Warszawie odebrał nagrodę publiczności w prestiżowym konkursie „Człowiek bez Barier” za autorski pomysł artystycznej podróży po Europie. Ponadto, zainspirowany przykładem niepełnosprawnego Nicka Vujcića, który nie ma rąk ani kończyn dolnych, australijskiego mówcy motywacyjnego, ewangelizatora, autora książek, skromny i małomówny Mariusz od 2011 r. prowadzi spotkania jako mówca motywacyjny. Uświadamia ludziom w różnym wieku, że bariery oraz ograniczenia istnieją w naszych głowach, dlatego trzeba je pokonywać. Jest najmłodszym mówcą w naszym kraju. Mówi przekonująco, szczerze i stanowi przykład człowieka udowadniającego, że można żyć wbrew naturze. Jako mówca Mariusz był pierwszym Polakiem zaproszonym do Azji (do Tajpej na Tajwanie), gdzie podjęły go tamtejsze władze (lipiec 2016 r.). W 2017 r. znalazł się na Liście Mocy wśród 100-stu najbardziej wpływowych ludzi z niepełnosprawnością.
16 października 2019 r. Mariusz został uhonorowany prestiżową Dolnośląską Nagrodą Kulturalną SILESIA za reprezentowanie naszego regionu w Polsce i na świecie.
Wszystko to dzięki pełnej miłości i wsparcia relacji wspierającego go otoczenia – Mamy, nauczycieli oraz rówieśników!
Kolejny wykład także wiązał się z realnymi doświadczeniami – Pani Anna Szewczuk, nauczycielka muzyki w Szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi im. Władysława Broniewskiego w Jeleniej Górze i wykładowczyni w Karkonoskiej Państwowej Szkole Wyższej w Jeleniej Górze, zapoznała uczestników konferencji z losami uczniów utalentowanych muzycznie i plastycznie, w wypowiedzi Achromatopsja[1], upośledzenie słuchu – czy jest przeszkodą w osiąganiu sukcesów. Pani Anna opowiedziała historię dwojga swoich uczniów, Ani z achromatopsją, która pięknie rysuje i maluje oraz Bartka z niedosłuchem, śpiewającego i grającego na instrumentach Orffa, występującego na koncertach i przeglądach muzycznych. Na zakończenie wystąpienia wysłuchaliśmy wspaniałych kolęd w wykonaniu zespołu prowadzonego przez panią Annę, składającego się z młodych ludzi grających na instrumentach Orffa.
Tematyka obydwu konferencyjnych wystąpień oraz przykłady „z życia wzięte” wzbudziły duże zainteresowanie słuchaczy, o czym świadczyły liczne słowa uznania dla pracy nauczycielek, prowadzących swoich niepełnosprawnych uczniów do sukcesów oraz podziękowania za ich odnoszące się do realiów życia nauczycielskie wystąpienia. Okazuje się, że można, pomimo wielu niepełnosprawności, żyć normalnie i w pełni cieszyć się życiem, oczywiście nieustannie pokonując liczne przeszkody, niepowodzenia i chwile załamania.
Wykorzystując własne doświadczenia, Bogusława Bogucka – podsumowując spotkanie wyraziła przekonanie, że aby uczniowie z różnymi niepełnosprawnościami mogli odnaleźli się w publicznych placówkach i osiągać sukcesy na miarę swoich możliwości, najpierw należy do tego procesu przygotować środowisko rówieśnicze. Właśnie od niego w dużej mierze uzależnione są sukcesy ich niepełnosprawnych koleżanek i kolegów.
Konferencję oficjalnie podsumowali pracownicy jeleniogórskiej Filii DODN we Wrocławiu – Pani Bogusława Bogucka i Pan Andrzej Sieradzki.
[1] Achromatopsja (całkowita ślepota barwna) – wada wzroku spowodowana chorobą oczu, a konkretnie siatkówki, objawiająca się dużą lub całkowitą niemożnością rozpoznawania barw. Zatem ludzie cierpiący na achromatopsję nie tylko nie rozpoznają barw, postrzegając świat niemal lub całkowicie w odcieniach szarości (jak w czarnobiałym filmie lub fotografii), ale również są nadwrażliwi na światło aż do odczucia światłowstrętu.
